وقتی میبینم یه عده از فعالین فرهنگی و اجتماعی تیم تشکیل دادن و کمک مالی به غزه میرسونن تا بتونن براشون غذا و.. تهیه کنن بهشون غبطه میخورم.
من جز دعا کردن و دیدن هر روزه ی فیلمای غزه و مچاله شدن قلبم چه کاری از دستم بر میاد؟
واقعا کاش منو تا اونجا راهی و کمکی بود..
کاش میتونستم به اندازه ی زدن یه سنگ به سربازای اسرائیلی هم موثر باشم.
اما هیچی نیستم.افتادم این‌طرف دنیا و نمیتونم آغوش خوبی برای یکی از اون طفل معصومای رنج کشیده باشم.
این فراز دعای ندبه رو هر وقت میرسم بهش، و به این فکر میکنم که روزی دنیای بدون این آلودگی ها و نجاسات خواهیم داشت، روزی آقای این عالم میاد و آرزوی قلب های ما رو محقق میکنه، قلبم پرواز میکنه:
هَلْ إِلَیْکَ یَابْنَ أَحْمَدَ سَبِیلٌ فَتُلْقىٰ ؟ هَلْ یَتَّصِلُ یَوْمُنا مِنْکَ بِعِدَهٍ فَنَحْظىٰ ؟ مَتَىٰ نَرِدُ مَناهِلَکَ الرَّوِیَّهَ فَنَرْوَىٰ ؟ مَتَىٰ نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مائِکَ فَقَدْ طالَ الصَّدىٰ ؟ مَتىٰ نُغادِیکَ وَنُراوِحُکَ فَنُقِرَّ عَیْناً ؟ مَتىٰ تَرانا وَ نَراکَ وَقَدْ نَشَرْتَ لِواءَ النَّصْرِ تُرَىٰ أَتَرَانا نَحُفُّ بِکَ وَأَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَقَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً، وَأَذَقْتَ أَعْداءَکَ هَواناً وَعِقاباً، وَأَبَرْتَ الْعُتاهَ وَجَحَدَهَ الْحَقِّ، وَقَطَعْتَ دابِرَ الْمُتَکَبِّرِینَ، وَاجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِینَ،
و با چشمانی اشکبار و شوق انگیز نَحْنُ نَقُولُ: الْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ؛
الحمدلله رب العالمین
الحمدلله رب العالمین
الحمدلله رب العالمین...
اگر نبودی زندگیامون چجوری میگذشت؟ دیگه بزرگترین سرمایه امون که امید هست رو نداشتیم.بزرگترین تکیه گاهمون رو نداشتیم.
ممنون که هستی و با وجودت واسطه ی فیض این عالمی و ببخش که یکی از سربازان تو منم.من ناکافی و ننگ برای تو..
- شنبه ۴ فروردين ۰۳ , ۱۵:۱۶
